ମୁଁ ମୋର ପ୍ରଭୁ
କଥାଟିଏ - ଯାଯାବର
ଯେତେବେଳେ ମହାବୀର ଘର ଓ ପରିବାର ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ ସେତିକି ବେଳେ ତାଙ୍କ ବଡ଼ଭାଇ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ- ମହାବୀର ତୁମେ ନିର୍ବୋଧ। ତା’ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ଏ ରାଜପଦ, ରାଜସି˚ହାସନ ଓ ରାଜ୍ୟ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯାଉ ନ ଥାଆନ୍ତ।
Sambad is now on WhatsApp
Join and get latest news updates delivered to you via WhatsApp
ସେତିକି ବେଳେ ମହାବୀର ତାଙ୍କ ଶରୀରରେ ଥିବା ଏକମାତ୍ର ବସ୍ତ୍ର କୌପୀନଟିକୁ ଖୋଲିବାର ଉପକ୍ରମ କରୁଥିଲେ। ଭାଇଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ସେ ହସି ଦେଲେ ଓ କହିଲେ- ଭାଇ, ମୁଁ ଓ ଏଇ କୌପୀନ ପରସ୍ପରକୁ ବାନ୍ଧି ରଖିଛୁ। ସେ କେବଳ ମୋତେ ବାନ୍ଧି ନାହିଁ, ମୁଁ ବି ତା’ ସହିତ ବନ୍ଧା ହୋଇ ରହିଛି। ଏବେ ମୁଁ ସ˚ପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁକ୍ତ।
ଏହା କହି ସ˚ପୂର୍ଣ୍ଣ ଉଲଗ୍ନ ମହାବୀର ରାଜଉଆସ ଛାଡ଼ି ଚାଲିଗଲେ ଏବ˚ ଗଲା ବେଳେ କହିଗଲେ ମୁଁ ଏବେ ସ˚ପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁକ୍ତ। ମୁଁ ଏବେ ଆଉ କାହାର ଦାସ ନୁହେଁ।
ମହାବୀର ଗଲା ପରେ ତାଙ୍କ ଭାଇ ବୃଦ୍ଧ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ- ମହାବୀର କ’ଣ ଠିକ୍ କଥା କହିଦେଇ ଗଲା? ମୁଁ ପରା ଏ ରାଜ୍ୟର ରାଜା। ଏ ରାଜ୍ୟର ପ୍ରଭୁ। ମୁଁ କ’ଣ କାହାର ଦାସ? ଦାସ ନ ହେବା ଲାଗି ରାଜା ହେବା ଜରୁରୀ। ଏମିତି ଘରଦ୍ବାର ଛାଡ଼ିବା ଜରୁରୀ ନୁହେଁ।
ସେତେବେଳେ ଲୋକେ ସତ୍ୟନିଷ୍ଠ ଥିଲେ। ତେଣୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ମହୋଦୟ କହିଲେ- ନା, ମହାରାଜ, ଆପଣ ପ୍ରଭୁ ସତ, କିନ୍ତୁ ଗହୀରେଇ ଦେଖିଲେ ଆପଣ ଏ ପ୍ରଭୁପଣର ଦାସ। ଆପଣ ରାଜକୀୟ ଅହ˚କାରର ଦାସ। ଆପଣ ମୁକ୍ତ ନୁହନ୍ତି। ମହାବୀର ସତରେ ମୁକ୍ତ ହୋଇଗଲେ।
ମହାବୀରଙ୍କ ଏହି ଅନାସକ୍ତ ଭାବ ହେତୁ ସେ ଜିତେନ୍ଦ୍ରିୟ ନାମରେ ପରିଚିତ ହେଲେ। ଏହା ତାଙ୍କୁ ଏମିତି ଏକ ପ୍ରଭୁପଣ ଦେଲା ଯାହା ରାଜଚକ୍ରବର୍ତ୍ତୀମାନଙ୍କ ପାଖରେ ବି ନ ଥିଲା।