ମଣିଷ ଗୁଣ
କଥାଟିଏ - ଯାଯାବର
ଗୋଟିଏ ଜନପଦ ଉପରେ ଶତ୍ରୁ ସୈନ୍ୟ ଆକ୍ରମଣ କଲେ। ସେମାନଙ୍କ କବଳରୁ ଖସି ଯାଇ ଗୋଟିଏ ଦ˚ପତି ପାଖ ଏକ ଜନପଦକୁ ପଳାଇଲେ। ସେଠାରେ ଜଣେ ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଘରେ ସେମାନେ ଆଶ୍ରୟ ଭିକ୍ଷା କଲେ। ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଦ ଧରିପକାଇ ତାଙ୍କ ଶରଣ ପଶିଲେ। ସେମାନେ କହିଲେ- ଆମେ ଗୋଟିଏ କୋଣରେ ପଡ଼ି ରହିବୁ। ଆପଣଙ୍କ ଲାଗି କାମ ଦାମ କରିଦେବୁ। ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ଥିଲେ ଖୁବ୍ ବଦାନ୍ୟ। ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଶ୍ରୟ ଦେଲେ।
Sambad is now on WhatsApp
Join and get latest news updates delivered to you via WhatsApp
କିଛି ଦିନ ବିତିଲା। ଘର କୋଣରେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିବା ଦ˚ପତି ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଘରେ ପୁରୁଣା ହୋଇଗଲେ। ଦିନେ ସେମାନେ ବିଚାର କଲେ- ଆମେ ଘର କୋଣରେ ଆଶ୍ରୟ ମାଗିଥିଲୁ ବୋଲି କଅଣ ସାରା ଜୀବନ ଏମିତି ପଡ଼ିଥିବୁ? ଆମେ ତ ପୁଣି ଘରର କେତେ ଦାୟିତ୍ବ ସମ୍ଭାଳିଛୁ। ଆମକୁ ଅଧିକ ଲୋଡ଼ା।
ଦିନେ ସେମାନେ ଯାଇ ଧନିକଙ୍କୁ କହିଲେ- ଆମ ଲାଗି କିଛି ପ୍ରାରିଶ୍ରମିକର ବ୍ୟବସ୍ଥା କଲେ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା। ବିଚାର କରନ୍ତୁ।
ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତି କହିଲେ- ହଉ ସେମିତି କରିବା। ଏବେ ସେମାନେ କିଛି ପାରିଶ୍ରମିକ ପାଇଲେ।
ଅନେକ ଦିନ ଗଲା। ପୁଣି ନିଜ ସ୍ଥିତିକୁ ନେଇ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଅସନ୍ତୋଷ ଦେଖାଦେଲା। ସେମାନେ ଭାବିଲେ- ଏମିତି ଜୀବନଟା ମାଟି ହୋଇଯିବ। ବାହାରେ ଭଲ ସୁଯୋଗ ଅଛି, ଚାଲ ଦେଖିବା।
ଏମିତି ବିଚାର କରି ସେମାନେ ଲୁଚି କରି ପଳାଇ ଗଲେ। ବାହାରେ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ କାମ କରି ବେଶ୍ ଦୁଇ ପଇସା ରୋଜଗାର କଲେ ଏବ˚ ଖୁସିରେ ରହିଲେ।
ଦିନେ ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ- ତୁମ ଘରେ ରହି କାମଦାମ କରୁଥିବା ସ୍ବାମୀ-ସ୍ତ୍ରୀ ହଳକ ବାହାରେ ଜଣକୁ କହୁଥିବାର ଶୁଣିଲି ଯେ ତୁମେ କୁଆଡ଼େ ଭାରି କୃପଣ। ତୁମ ପାଖରେ ରହିଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନ ମାଟି ହୋଇଯାଇଥାଆନ୍ତା। ତେଣୁ ସେମାନେ ତୁମକୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ! ଧନିକ ଟିକିଏ ବି ବିଚଳିତ ନ ହୋଇ କହିଲେ- ସେମାନେ ତ ପ୍ରକୃତ ମଣିଷର ଗୁଣ ଦେଖାଇଛନ୍ତି। କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ବିପଦରେ ମୁଁ ହିଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲି!