ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ

ଜଣେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀଙ୍କୁ ଯୁବକଟିଏ ପଚାରିଲା- ମହାଭାଗ, କ’ଣ କଲେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ଲାଭ କରି ପାରିବି?
ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କହିଲେ- ତୁମେ ମଲା ଲୋକଙ୍କ ଭଳି ହେଲେ ତାହା ସମ୍ଭବ।
ଯୁବକ କିଛି ବୁଝିପାରିଲା ନାହିଁ। ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କହିଲେ- ତେବେ ତୁମେ ଗୋଟିଏ କାମ କର। ତୁମ ଗାଁ ପାଖ ମଶାଣିକୁ ଯାଅ। ସେଠି ଯେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସମାଧି ପାଖରେ ତାଙ୍କୁ ଗାଳି ଫଜିତ କରି ଆସ।
ଯୁବକ ତାହା କରି ଫେରି ଆସିଲା। ଏବେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କହିଲେ- ତୁମେ ଯେତେବେଳେ ଗାଳି ଗଲ, ସେତିକି ବେଳେ କିଛି ହେଲା କି?
ଯୁବକ କହିଲା- ନା, ଆଜ୍ଞା, ସମାଧି ଯେମିତି ସେମିତି ରହିଲା। କିଛି ହଲଚଲ ନାହିଁ।
ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କହିଲେ- ଏବେ ଯାଇ ସାମଧି ପାଖରେ ତାଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚ ପ୍ରଶ˚ସା କରି ଆସ।
ଯୁବକ ତାହା କଲା। ଫେରି ଆସି ସେ ସେହି ସମାନ କଥା ସନ୍ନ୍ୟାସୀଙ୍କୁ କହିଲା। ଏହା ସହିତ ସେ ଯୋଡ଼ିଲା ଯେ ପିଲା ଦିନରୁ ସେଇ ସମାଧିକୁ ଦେଖି ଆସୁଛି। ତାହା ତ ପଥର। ହଲଚଲ ହେବ କେମିତି?
ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କହିଲେ- ସେଇ ସମାଧି ପଥର ତଳେ ଏକଦା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଦେହାବଶେଷ ଥିଲା। ସେ ଲୋକ ବଞ୍ଚିଥିଲା ବେଳେ ନିନ୍ଦା ଓ ପ୍ରଶ˚ସାରେ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଖାଉଥିବେ। ସେ ପାପ ଓ ପୁଣ୍ୟ କରୁଥିବେ। କିନ୍ତୁ, ଏବେ ସେ ନିରୁତ୍ତର ଓ ନିର୍ବିକାର। ତୁମେ ଯଦି ସେହି ଭଳି ପ୍ରଶ˚ସା ହେଉ ବା ନିନ୍ଦା ସବୁଥିରେ ନିର୍ବିକାର ରହି ପାରିବ, ବିଚଳିତ ହେବ ନାହିଁ, ତେବେ ତୁମେ ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ହୋଇଯିବ। ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ହୋଇଗଲେ ମନ ସ୍ଥିର ହେବ, ଚେତନା ଗଭୀରତା ଲାଭ କରିବ। କ୍ରମେ ତମେ ଐଶ୍ବରୀୟ ସତ୍ତାର ନିକଟତର ହୋଇ ପାରିବ।