ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଏକ ପୋଡକାଷ୍ଟରେ ତାଙ୍କ ପିଲାଦିନ ଏବଂ ପିଲାଦିନର ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଛନ୍ତି । ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏବେ ତାଙ୍କର କୌଣସି ବନ୍ଧୁ ନାହାନ୍ତି, ଯିଏ ତାଙ୍କୁ 'ତୁ' ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରି ଡାକିବେ | ନିଖିଲ କାମତଙ୍କ ସହ ଏକ ପୋଡକାଷ୍ଟରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କର ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ ଥିଲେ ଯିଏ ତାଙ୍କୁ ଚିଠି ଲେଖୁଥିଲେ ଏବଂ ସବୁବେଳେ ତାଙ୍କୁ 'ତୁ' (ତୁ) ବୋଲି ଡାକୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ଆଉ ନାହାନ୍ତି।

Advertisment

ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷକଙ୍କ ନାମ ରାସବିହାରୀ ମଣିୟାର ଥିଲା ଏବଂ ସେ ଯେତେବେଳେ ଚିଠି ଲେଖୁଥିଲେ, ସେ ସବୁବେଳେ 'ତୁ' ଲେଖୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ କିଛିଦିନ ତଳେ ୯୪ ବର୍ଷ ବୟସରେ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି | ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ ରାସବିହାରୀ ମଣିୟାର ଏକମାତ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ତାଙ୍କୁ 'ତୁ' ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରୁଥିଲେ।

ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେ ବହୁତ କମ୍ ବୟସରେ ତାଙ୍କ ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିପାଇଁ ତାଙ୍କର ସ୍କୁଲ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ସହ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ନଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେ ଗୁଜରାଟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଥିଲେ, ସେ ତାଙ୍କ ସ୍କୁଲ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ଡାକିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ସମୟରେ ବନ୍ଧୁତା ଦେଖାଯାଉନଥିଲା କାରଣ ସେହି ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କଠାରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଦେଖୁଥିଲେ, ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ ତାଙ୍କଠାରେ ବନ୍ଧୁ ଖୋଜୁଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପିଲାଦିନର ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ପଚରାଗଲା, ସେ କହିଲେ, 'ମୋର କଥା ଟିକେ ଅଲଗା, ମୁଁ ବହୁତ କମ୍ ବୟସରେ ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲି।' ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ମୁଁ ସବୁକିଛି ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲି ଏବଂ କାହା ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ନଥିଲି, ତେଣୁ ଏକ ବିରାଟ ବ୍ୟବଧାନ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା। ମୋ ଜୀବନ ଜଣେ ଅଜଣା ବ୍ୟକ୍ତି ଭଳି ଥିଲା | କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ହେଲି, ମୋ ମନରେ କିଛି ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ମୋ ଭିତରେ ଏକ ଇଚ୍ଛା ଜାଗ୍ରତ ହେଲା ଯେ ମୁଁ ମୋ ଶ୍ରେଣୀର ସମସ୍ତ ପୁରୁଣା ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଘରକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିବି। ଏହା ପଛରେ ମୋର ଭାବନା ଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଚାହୁଁ ନଥିଲି ଯେ ମୋର କୌଣସି ଲୋକ ଏପରି ଅନୁଭବ କରନ୍ତୁ ଯେ ମୁଁ ବଡ ହୋଇଗଲିଣି। ମୁଁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଗାଁ ଛାଡି ଆସିଥିଲା। ମୋ ଭିତରେ କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିନଥିଲା, ମୁଁ ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି।

ସେ ଆହୁରି କହିଲେ, 'ଜିଇଁବାର ଉପାୟ ହେଉଛି ମୁଁ ସେହି ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ସହିତ ବସିବି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମୁହଁ ଦେଖି ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଚିହ୍ନିପାରି ନଥିଲି କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବିରାଟ ବ୍ୟବଧାନ ଥିଲା।' ୩୫-୩୬ ଜଣ ଲୋକ ଏକାଠି ହୋଇ ରାତ୍ରୀଭୋଜନ କରିଥିଲେ, ଗପସପ କରିଥିଲେ ଏବଂ ପିଲାଦିନର ସ୍ମୃତିକୁ ତାଜା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହାକୁ ଉପଭୋଗ କରି ନଥିଲି କାରଣ ମୁଁ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ ଖୋଜୁଥିଲି ଏବଂ ସେମାନେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଖୋଜୁଥିଲେ। ତେଣୁ ସେହି ବ୍ୟବଧାନ ପୂରଣ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ। ସେମାନେ ଏବେ ବି ମୋ ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମୋତେ ବହୁତ ସମ୍ମାନର ସହିତ ଦେଖନ୍ତି।