ଦେଶର ଜଙ୍ଗଲ ଏବଂ ବନ୍ୟପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବା ସମୟରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିବା ବନ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଭାରତରେ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୧ ତାରିଖରେ ଜାତୀୟ ବନ ସହିଦ ଦିବସ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ। ଏହି ଦିନ ପରିବେଶ ଏବଂ ପ୍ରାକୃତିକ ସମ୍ପଦ ସଂରକ୍ଷଣ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ବଳିଦାନ ଏବଂ ସମର୍ପଣକୁ ସ୍ମରଣ କରାଯାଇଥାଏ।
୨୯୫ ବର୍ଷ ତଳେ ୧୭୩୦ ମସିହାରେ ଘଟିଥିବା ଏହି ଦୁଃଖଦ ଘଟଣାର ବାର୍ଷିକୀ ପାଳନ ହୋଇଥାଏ। ଏହି ଦିନଟି ଐତିହାସିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ବହନ କରିଥାଏ। ଏହି ଦିନ ରାଜସ୍ଥାନର ଖେଜାରଲି ଗାଁ ଅମୃତା ଦେବୀ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସହ ଗ୍ରାମବାସୀଙ୍କ ବଳିଦାନର ସାକ୍ଷୀ ଥିଲା, ଯେଉଁମାନେ ଯୋଧପୁର ରାଜ୍ୟର ଶାସକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳର ଖେଜରି ଗଛଗୁଡ଼ିକୁ କଟା ହେବାରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରାଣବଳି ଦେଇଥିଲେ। ଏହି ଘଟଣା ପରିବେଶ ସଂରକ୍ଷଣର ଗୁରୁତ୍ୱ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ିର କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ଜଙ୍ଗଲକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ବାରୋପ କରିଥାଏ।
୧୧ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୭୩୦ରେ ରାଜସ୍ଥାନର ଖେଜାରଲିରେ ବିଷ୍ନୋଇ ଜନଜାତିର ୩୬୩ ଲୋକଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା। କାରଣ ସେମାନେ ଯୋଧପୁରର ରାଜାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଖେଜରି ଗଛ କାଟିବାକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ।
/filters:format(webp)/sambad/media/media_files/2025/09/11/363-forest-dwellers-gave-their-lives-to-protect-the-khejari-trees-2025-09-11-10-14-10.jpg)
ଏହି ଦିନ ବିଷ୍ଣୋଇ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ୩୬୩ ଜଣ ପୁରୁଷ ଓ ମହିଳା ପରିବୋ ପାଇଁ ବଳିଦାନ ଦେଇଥିଲେ। ଅମୃତା ଦେବୀ ବିଷ୍ଣୋଇ ଏବଂ ବିଷ୍ଣୋଇ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ସଦସ୍ୟ ଖେଜରି ଗଛଗୁଡ଼ିକୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ମହାରାଜା ଅଭୟ ସିଂହଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲେ। ମହାରାଜାତାଙ୍କ ପ୍ରାସାଦ ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ଖେଜରି ଗଛ କାଟିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ।
ଭାରତ ସରକାର ଦେଶର ଜଙ୍ଗଲ ଏବଂ ବନ୍ୟପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେଇ ଚାଲିଥିବା ଏବଂ ପ୍ରାୟତଃ ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିସ୍ଥିତିର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସ୍ୱୀକୃତି ଏବଂ ସମ୍ମାନ ଦେବା ପାଇଁ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୧କୁ ଜାତୀୟ ବନ ସହିଦ ଦିବସ ଭାବରେ ପାଳନ କରିବାକୁ ୨୦୧୩ରେ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ।
/filters:format(webp)/sambad/media/media_files/2025/09/11/363-forest-dwellers-gave-their-lives-to-protect-the-khejari-trees-2025-09-11-10-25-24.png)
ଏହି ଦିବସଟି ଯୁବ ପିଢ଼ିଙ୍କୁ ପରିବେଶ ସଂରକ୍ଷଣରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଏବଂ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥାଏ। ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ, ଜୈବ ବିବିଧତା କ୍ଷତି ଏବଂ ପରିସଂସ୍ଥା ନଷ୍ଟ ଭଳି ପରିବେଶଗତ ଚିନ୍ତା ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱର ହେଉଥିବାରୁ, ଜାତୀୟ ବନ ସହିଦ ଦିବସ ପ୍ରାକୃତିକ ସମ୍ପଦର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଚାଲିଥିବା ସଂଘର୍ଷକୁ ଗୁରୁତ୍ବାରୋପ କରିଥାଏ।
ଖେଜରି ଗଛ ହେଉଛି ଶୁଷ୍କ ଏବଂ ଅର୍ଦ୍ଧ-ଶୁଷ୍କ ଅଞ୍ଚଳ, ବିଶେଷକରି ଭାରତର ଥର ମରୁଭୂମିରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏକ ଦୃଢ଼, ମରୁଡ଼ି ପ୍ରତିରୋଧୀ, ଚିରହରିତ ଗଛ। ଏହାର ବଟାନିକାର ନାମ ହେଉଛି ପ୍ରୋସପିସ୍ ସିନେରାରିଆ। ଏହାକୁ ରାଜସ୍ଥାନର ରାଜ୍ୟ ଗଛର ମାନ୍ୟତା ମିଳିଛି। ଏହି ଗଛ ମରୁଭୂମିର ଜୀବନରେଖା ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା। ଏହା ଛାଇ, ଖାଦ୍ୟଯୋଗ୍ୟ ଫଳ, ପଶୁପକ୍ଷୀଙ୍କ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ। ଏହାର କାଠକୁ ଲୋକେ ଜାଳେଣି ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି। ଏହାର ମୂଳ ବାୟୁମଣ୍ଡଳୀୟ ନାଇଟ୍ରୋଜେନକୁ ସ୍ଥିର କରି ମାଟିକୁ ଉର୍ବର କରିଥାଏ।