ଅନେକ ସମୟରେ ସରକାରୀ ଦପ୍ତରରେ ବା କୌଣସି ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ଟଙ୍କା ଜମା ଦେବାପାଇଁ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ ଦେବାକୁ କୁହାଯାଇଥାଏ। ଟଙ୍କା ଦେବାନେବା ପାଇଁ ଚେକ୍ ଓ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ ଉଭୟ ଉପଯୋଗୀ। ତେବେ ଚେକ୍ ଅପେକ୍ଷା ଡ୍ରାଫ୍‌ଟକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଅଧିକ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ। ଏହି ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟର ବ୍ୟବହାର ଓ ସୁରକ୍ଷାବିଧି ସଂପର୍କରେ ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା।
 ଖାତାଧାରକ ନିଜ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଖାତାରୁ କିଛି ଟଙ୍କା ଅନ୍ୟକୁ ଦେବା ପାଇଁ ଚେକ୍ ଦିଅନ୍ତି। ଏହା ଏକ ଧନାଦେଶ ପତ୍ର। ମାତ୍ର ଚେକ୍‌ଟି ହାତରେ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଯଦି ଖାତାଧାରକଙ୍କ ଖାତାରେ ଆବଶ୍ୟକ ପରିମାଣର ଟଙ୍କା ନ ଥାଏ, ତେବେ ଚେକ୍‌ଟି ଫେରସ୍ତ ହୋଇଥାଏ। ତା’ ଛଡ଼ା ଖାତାଧାରକ ଷ୍ଟପ୍ ପେମେଣ୍ଟ୍ ବା ପୈଠ ରଦ୍ଦ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମଧ୍ୟ ଦେଇ ପାରନ୍ତି।
 ମାତ୍ର ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏଭଳି ଫେରସ୍ତ ବା ପଇଠ ରଦ୍ଦ ହେବାର ଭୟ ନ ଥାଏ। କାରଣ ଏଥିରେ ଖାତାଧାରକଙ୍କ ବଦଳରେ ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ନିଜେ ସେତିକି ଟଙ୍କା ପ୍ରଦାନ କରିବାର ଭରସା ଦେଇଥାଏ। ବ୍ୟାଙ୍କ୍‌ର ଅଧିକାରୀ ସ୍ବାକ୍ଷର କରି ଏହି ଧନାଦେଶ ଦେଇଥାନ୍ତି।
 ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ କରିବାକୁ ହେଲେ ଖାତାଧାରକ ପ୍ରଥମେ ନିଜ ଖାତାରୁ ବ୍ୟାଙ୍କ୍‌କୁ ଟଙ୍କା ଦିଅନ୍ତି। ଏଥି ସହ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଖର୍ଚ୍ଚ ମଧ୍ୟ ଦେବାକୁ ହୁଏ।
 ଡ୍ରାଫ୍‌ଟରେ ଟଙ୍କା ପାଇବାକୁ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି/ଅନୁଷ୍ଠାନ ନାମ, ଟଙ୍କାର ପରିମାଣ (ସଂଖ୍ୟାରେ ଓ ଅକ୍ଷରରେ), ତାରିଖ ତଥା ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ହସ୍ତାକ୍ଷର ଆଦି ତନଖି କରି ଦେଖିନେବା ଆବଶ୍ୟକ।
 ଯେଉଁ ଶାଖା ଉପରେ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ ଇସୁ କରାଯାଇଛି ସେହି ଶାଖାର ନାମ ଓ କୋଡ୍ ମଧ୍ୟ ତନଖି କରିନେବା ଜରୁରି।
 ଚେକ୍ ଭଳି ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟକୁ ତିନିମାସ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର ନ କଲେ ତାହା ଅଚଳ ହୋଇଯାଏ।
 ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟର ଉପରିଭାଗ ବାଁ ପଟେ ତେରଛାରେ ଛୋଟ ଦୁଇଟି ସମାନ୍ତର ଗାର ଟାଣି ତାହାକୁ କ୍ରସ୍ ବା ରେଖାଙ୍କିତ କରାଯାଇପାରେ।
 ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ ହଜିଗଲେ ତାହାର ଡୁପ୍ଲିକେଟ୍ ବା ବିକଳ୍ପ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟ ତିଆରି କରାଇବାକୁ ପଡ଼େ। ଏଣୁ ଡ୍ରାଫ୍‌ଟଟି କାହାକୁ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ତାହାର ନମ୍ବର ଓ ତାରିଖ ଟିପି ରଖିବା ବା ତାହାର ଫଟୋକପି କରି ରଖିନେବା ଉଚିତ।