ମହିଳାଙ୍କ ସହିତ ଉପରେ ପଡ଼ି କଥା ହେବା ଅପରାଧ ନୁହେଁ

ଚଣ୍ଡିଗଡ଼: ପଞ୍ଜାବ ଏବଂ ହରିୟାଣା ହାଇକୋର୍ଟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଜଣେ ମହିଳାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବିରୋଧରେ ତାଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଯଦିଓ "ଉତ୍ପୀଡ଼ନ" ହେଉଛି,  ତେବେ ଭାରତୀୟ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତା (ଆଇପିସି) ଧାରା ୩୫୪ ଅନୁଯାୟୀ ତାଙ୍କ ଭଦ୍ରତାକୁ ଆଘାତ ଦେବା ଅପରାଧ ନୁହେଁ। ଜଷ୍ଟିସ୍ କୀର୍ତ୍ତି ସିଂହ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି ଯେ, ସରକାରୀ ଆଇନଜୀବୀ  ସାକ୍ଷ୍ୟରେ ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି ଯେ, ଅଭିଯୁକ୍ତ କେବଳ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ମହିଳା ଜଣଙ୍କ ମନା କଲେ, ଅଭିଯୁକ୍ତ ସେଠାରୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ।

କୋର୍ଟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଏହି ଆଚରଣ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଅନାବଶ୍ୟକ ଏବଂ ବିଚଳିତକାରୀ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ଏପରି ଏକ କାର୍ଯ୍ୟ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ ଯାହା ଜଣେ ମହିଳାଙ୍କ ଭଦ୍ରତାକୁ କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ କରୁଛି। ଏଫଆଇଆର ଏବଂ ସାକ୍ଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦର୍ଶାଉଛି ଯେ, ଅଭିଯୁକ୍ତ କୌଣସି ଅପରାଧିକ ବଳ ପ୍ରୟୋଗ କରିନାହାନ୍ତି। ତେଣୁ, ଭାରତୀୟ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତାର ଧାରା ୩୫୪ର ଆବଶ୍ୟକତା ପ୍ରଥମ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ମଧ୍ୟ ପୂରଣ ହେଉନାହିଁ। 

ଜଣେ ମହିଳା ଡାକ୍ତରଙ୍କ ଅଭିଯୋଗ ଉପରେ ଦାଏର ହୋଇଥିବା ଏକ ଏଫଆଇଆର ଭାରତୀୟ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତାର ଧାରା ୩୫୪-ଏ ଏବଂ ୪୫୧କୁ କୋର୍ଟ ଖାରଜ କରିବା ସମୟରେ ଏହି ମନ୍ତବ୍ୟ ଦିଆଯାଇଥିଲା। ଅଭିଯୋଗ ହୋଇଥିଲା ଯେ, ଅଭିଯୁକ୍ତ ଜଣକ ଲାଇବ୍ରେରୀକୁ ଆସିଥିଲେ, ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସିଥିଲେ ଏବଂ "ହାଏ" ବୋଲି ଅଭିବାଦନ କରି କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଡାକ୍ତର ବାରମ୍ବାର କହିଲେ ଯେ "ମୁଁ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁନାହିଁ," ଅଭିଯୁକ୍ତ ଜଣକ ସେଠାରୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ।

ସାକ୍ଷ୍ୟରୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜଣାପଡିଛି ଯେ, ଡାକ୍ତର ନିଜେ କହିଥିଲେ, ତାଙ୍କର ଅଭିଯୁକ୍ତଙ୍କ ବିରୋଧରେ କୌଣସି ଅଭିଯୋଗ ନାହିଁ। ତେଣୁ, ଧାରା ୩୫୪ ଅନୁଯାୟୀ ଅପରାଧ ପ୍ରମାଣ କରିବା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଉପାଦାନଗୁଡ଼ିକ ନାହିଁ। କୋର୍ଟ କହିଥିଲେ ଯେ, ଏହି ପରିସ୍ଥିତିରେ ବିଚାର ଜାରି ରଖିବା ଆଇନ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଅପବ୍ୟବହାର ହେବ। ନରେଶ ଅନେଜା ବନାମ ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶ ରାଜ୍ୟ ମାମଲା ଆଧାରରେ କୋର୍ଟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଧାରା ୩୫୪ ଆଇପିସି କେବଳ ସେତେବେଳେ ଲାଗୁ ହେବ ଯଦି ଜଣେ ମହିଳାଙ୍କ ଭଦ୍ରତାକୁ ଆଘାତ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଅପରାଧିକ ବଳ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ। ବର୍ତ୍ତମାନର ମାମଲାରେ ଏହା ହୋଇ ନଥିଲା। ଫଳସ୍ୱରୂପ, କୋର୍ଟ ଅଭିଯୁକ୍ତଙ୍କ ବିରୋଧରେ  ପୁଲିସ ଷ୍ଟେସନ ପିଜିଆଇଏମଏସ ରୋହତକ, ଜିଲ୍ଲା ରୋହତକରେ ରୁଜୁ ହୋଇଥିବା ଏଫଆଇଆର ଏବଂ ଚାର୍ଜଫ୍ରେମିଂ ଆଦେଶ ସମେତ ସମସ୍ତ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ଖାରଜ କରି ଦେଇଛନ୍ତି।