ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଭାରତର କୋଲକାତା, ମୁମ୍ବାଇ ଏବଂ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବର କିଛି ଅଂଶ ସମେତ ଅନେକ ଅଞ୍ଚଳରେ ଇହୁଦୀ ବସତି ରହିଛି। ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବରେ ଥିବା ମିଜୋରାମ ଏବଂ ମଣିପୁରରେ ମଧ୍ୟ ଶେଷ ଯିହୁଦୀ ଜନଜାତି ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ଭାବରେ ବିବେଚିତ ବନେଇ ମେନାଶେ ଜନଜାତି ବାସ କରନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କୁ ଇସ୍ରାଏଲକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ କରାଯିବ। ବନେଇ ମେନାଶେ ହେଉଛନ୍ତି ୧୦ଟି ହଜିଯାଇଥିବା ଇହୁଦୀ ଜନଜାତି ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ। 

Advertisment

ଇସ୍ରାଏଲରେ ସେମାନଙ୍କର ପୁନର୍ବାସର ପଥ ଏବେ ପରିଷ୍କାର ହୋଇଯାଇଛି। ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ ସହିତ ଆଲୋଚନା ପରେ, ଇସ୍ରାଏଲର ବେଞ୍ଜାମିନ୍ ନେତାନ୍ୟାହୁ ସରକାରଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଅନୁଯାୟୀ ମିଜୋରାମ ଏବଂ ମଣିପୁରରେ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ବସବାସ କରୁଥିବା ବନେଇ ମେନାଶେ ଜନଜାତିର ୫,୮୦୦ ସଦସ୍ୟଙ୍କୁ ୨୦୩୦ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନଙ୍କ ଜନ୍ମଭୂମିକୁ ଫେରାଇ ନିଆଯିବ। ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଇସ୍ରାଏଲର ଗାଲିଲି ଅଞ୍ଚଳରେ ପୁନଃସ୍ଥାପିତ କରାଯିବ।

ଆହୁରି ପଢ଼ନ୍ତୁ:Prisoners Using Lizard Tail for Drugs: ଡ୍ରଗ୍ସ ବଦଳରେ ଜେଲ୍‌ରେ ଝିଟିପିଟି ଲାଞ୍ଜ ଖାଉଛନ୍ତି କଏଦୀ


ଭାରତରୁ ଫେରିଯିବେ ବନେଇ ମେନାଶେ ଜନଜାତି 

ଜେରୁସାଲେମ ପୋଷ୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ, ଭାରତରେ ଶିନଲୁଙ୍ଗ ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା ବନେଇ ମେନାଶେ ହେଉଛନ୍ତି ଭାରତ ଏବଂ ମିଆଁମାର ସୀମାରେ ଥିବା ତିବ୍ବତ-ବର୍ମାନ ଜାତିଗତ ଗୋଷ୍ଠୀରୁ ଆସିଥିବା ଭାରତୀୟ ଇହୁଦୀମାନଙ୍କର ଏକ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ। ସେମାନେ ଇସ୍ରାଏଲର ୧୦ଟି ହଜିଯାଇଥିବା ଜନଜାତି ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏର ବଂଶଧର ବୋଲି ଦାବି କରନ୍ତି। ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ମାନମାସି ନାମକ ଜଣେ ପୂର୍ବଜଙ୍କ ଠାରୁ ପାଇଛନ୍ତି। ଏହା ମଣିପୁର ଏବଂ ମିଜୋରାମର ହମାର ଜନଜାତିଙ୍କର ବିଶ୍ବାସ ଉପରେ ଆଧାରିତ।   ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଛି ବ୍ୟକ୍ତି ଇହୁଦୀ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ବନେଇ ମେନାଶେ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ପ୍ରାୟ ୧୦,୦୦୦ ସଦସ୍ୟ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଏ। ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ୫,୦୦୦ଭାରତରେ ଏବଂ ୫,୦୦୦ ଇସ୍ରାଏଲରେ ବାସ କରନ୍ତି।


ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ୧୯୫୧ ମସିହାରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା

'ଇଣ୍ଡୋ-ବର୍ମିଜ୍ ସୀମାନ୍ତରୁ ହଜିଯାଇଥିବା ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ଶିନଲୁଙ୍ଗ କିମ୍ବା ବେନେ ମେନାସେହଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପୁନଃ-ପାରମ୍ପରିକୀକରଣ ଏବଂ ପରିବର୍ତ୍ତନ'(Lost Israelites From the Indo-Burmese Borderlands: Re-Traditionalisation and Conversion Among the Shinlung or Bene Menasseh) ଶୀର୍ଷକ ଏହି ଗବେଷଣା ଜୁଲାଇ ୨୦୦୪ ରେ ରିସର୍ଚ୍ଚଗେଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା। ଏଥିରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ, ଏହି ଇହୁଦୀ ଆନ୍ଦୋଳନ ୧୯୫୧ ମସିହାରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ଆଦିବାସୀ ନେତା ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲେ ଯେ, ତାଙ୍କ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରାଚୀନ ଜନ୍ମଭୂମି ଇସ୍ରାଏଲ। କିଛି ଆଦିବାସୀ ସଦସ୍ୟ ଏହି ଧାରଣାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଯେ, ସେମାନେ ଇହୁଦୀ। ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ ହେବା ପୂର୍ବରୁ, ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ମୁଖ୍ୟତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଥିଲା। ଏହାର ସଦସ୍ୟମାନେ ଚିନ୍, କୁକି ଏବଂ ମିଜୋ ଜାତିଗତ ଗୋଷ୍ଠୀରୁ ଆସିଛନ୍ତି।


ଇହୁଦୀର ସ୍ୱୀକୃତି ୨୦୦୫ ମସିହାରେ ମିଳିଥିଲା

ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ଅନୁଯାୟୀ, ୨୦ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷ ଭାଗରେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ଆମିଶାଭ ଗୋଷ୍ଠୀର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ନେତା ରାବ୍ବି ଏଲିୟାହୁ ଆଭିଚାଇଲ, ମନଶେଙ୍କ ଠାରୁ ସେମାନଙ୍କର ବଂଶଧରଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା ଉପରେ ଆଧାର କରି ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବନେଇ ମେନାଶେ ନାମ ଦେଇଥିଲେ। ୨୦୦୩-୨୦୦୪ ମସିହାରେ ଶହ ଶହ ପୁରୁଷ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ସଦସ୍ୟଙ୍କ ଡିଏନଏ ପରୀକ୍ଷା ମଧ୍ୟପ୍ରାଚ୍ୟ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ପ୍ରମାଣ ପ୍ରଦାନ କରି ନଥିଲା। ଇସ୍ରାଏଲ ୨୦୦୫ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବନେଇ ମେନାଶେ ପ୍ରବାସନକୁ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ସମର୍ଥନ କରି ନଥିଲା। ରାବ୍ବି ଶ୍ଲୋମୋ ଅମରଙ୍କ ଦ୍ବାରା ବନେଇ ମେନାଶେକୁ ଏକ ହଜିଯାଇଥିବା ଜନଜାତି ଭାବରେ ଚିହ୍ନଟ କରାଯାଇଥିଲା।
 

ମେସିଆନିକ ଆନ୍ଦୋଳନ କ’ଣ ଥିଲା?

ବନେଇ ମେନାଶେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ, ପୌରାଣିକ ହମାର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ମନମାସି ଯୋସେଫଙ୍କ ପୁତ୍ର ଥିଲେ ହିବ୍ରୁ ମେନାସେ । ୧୯୫୦ ଦଶକରେ, ଚିନ୍-କୁକି-ମିଜୋ ଲୋକଙ୍କ ଏହି ଗୋଷ୍ଠୀ ଏକ ମେସିଆନିକ୍ ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ। ୧୯୫୧ ମସିହାରେ, ମିଜୋରାମର ୟୁନାଇଟେଡ୍ ପେଣ୍ଟେକୋଷ୍ଟାଲ୍ ଚର୍ଚ୍ଚର ନେତା ଚାଲିଆନଥାଙ୍ଗା (ଚାଲ୍ଲା) ଏକ ଦର୍ଶନ ପାଇଥିଲେ ଯେଉଁଥିରେ ଦାବି କରାଯାଇଥିଲା ଯେ, ମିଜୋ ଲୋକମାନେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କର ବଂଶଧର। ମିଜୋରାମ-ମଣିପୁର ସୀମା ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ଭୈରେଙ୍ଗଟେର ବାସିନ୍ଦା ଡେଭିଡ୍ ସାୟାମା ହମାର, ଚାଲ୍ଲାଙ୍କ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଆନ୍ଦୋଳନ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିଲେ।

୧୯୫୩ ମସିହାରେ ଥ୍ରିଙ୍ଗ୍ମୁନରେ ରହୁଥିବା ସମୟରେ, ସେ ଏକ ପଥରର ଦର୍ଶନ ପାଇଥିଲେ ଯାହା ଉପରେ "ଇସ୍ରାଏଲର ପଥର" ଲେଖାଥିଲା ଯାହା ଆକାଶରୁ ମଣିପୁରରେ ଖସିଥିଲା। ସାୟାମା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଇହୁଦୀ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ମିଜୋରାମର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜଣାଶୁଣା ଅନୁଗାମୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ହୋଇଗଲେ।

ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ଇହୁଦୀ ପୁନରୁଦ୍ଧାର ପାଇଁ ଆନ୍ଦୋଳନ

ମନମଶେ ଲୋକଙ୍କ ଇହୁଦୀ ପରିଚୟ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଗ୍ରଣୀ ଗବେଷଣା ଚୁରାଚାନ୍ଦପୁରର ଜଣେ କବି, ଶିକ୍ଷକ ଏବଂ ପ୍ରଧାନଶିକ୍ଷକ ଥାଙ୍ଗଖୋଲୁନ୍ ଡାନିଏଲ୍ ଲୁଙ୍ଗଡିମ୍ ଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥିଲା। ସେ ଇହୁଦୀ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୭୪ ମସିହାରେ "ଇସ୍ରାଏଲ ଇହିଉୱେ (ଆମେ ଇସ୍ରାଏଲ)" ଶୀର୍ଷକ ଏକ ପୁସ୍ତକ ଲେଖିଥିଲେ। ଲୁଙ୍ଗଡିମ୍, ସାମୁଏଲ୍ ସୁମଖୋଥାଙ୍ଗ୍ ହାଓକିପ୍ ଏବଂ ଯୋସେଫ୍ ଜାଙ୍ଗଖୋଥାଙ୍ଗ୍ ଲୁଙ୍ଗହାଲ୍ ସହିତ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ଇହୁଦୀ ପୁନରୁଦ୍ଧାରକୁ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ। ତେବେ ସେ ପରେ ବିରୋଧର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲେ।

ମଣିପୁରରେ ଇସ୍ରାଏଲୀ ପରିବାର ସଂଘ ପ୍ରତିଷ୍ଠା

୩୧ ମଇ, ୧୯୭୨ରେ, ଚୁରାଚାନ୍ଦପୁରରେ ଅବସ୍ଥିତ ଏକ ଗୋଷ୍ଠୀ ମଣିପୁର ଇସ୍ରାଏଲୀ ପରିବାର ସଂଘ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ।, ଏହା ବନେଇ ମେନାଶେ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ କରୁଥିବା ପ୍ରଥମ ସଂଗଠନ ଥିଲା। ୧୯୭୩ ମସିହାରେ, ଟି. ଡାନିଏଲ୍ ଲୁଙ୍ଗଡିମ୍ ଏବଂ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଗିଞ୍ଜାମୁଙ୍ଗ ସୁଆଣ୍ଟାକ୍ କଲିକତା ଏବଂ ତା’ପରେ ମୁମ୍ବାଇ ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ। ସେଠାରେ ଲୁଙ୍ଗଡିମ୍ ବନେଇ ମେନାଶେର ପ୍ରଥମ ଜଣାଶୁଣା  ଇହୁଦୀ ସମର୍ଥକ ଏଷ୍ଟର ଡେଭିଡ୍ ଇମାନୁଏଲଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ।  ୧୯୭୮ ମସିହାରେ  ଏହା ରାବ୍ବି ଏଲିୟାହୁ ଅଭିଚେଲଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିଥିଲା। ରାବ୍ବି ଏଲିୟାହୁ ଅଭିଚେଲ୍ ହେଉଛନ୍ତି ଅମିଶାଭର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା। ଏହି ସଂସ୍ଥା  ଇହୁଦୀମାନଙ୍କର ହଜିଯାଇଥିବା ଜନଜାତିଙ୍କ ସନ୍ଧାନ ଏବଂ ସ୍ୱଦେଶ ଫେରିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଏ।

ଆଇଜଲ ଏବଂ ଇମ୍ଫାଲ ଇହୁଦୀମାନଙ୍କ କେନ୍ଦ୍ର 

ଇହୁଦୀ ଧର୍ମର ଜଣେ ଅନୁଗାମୀ, ଫ୍ରୁଣ୍ଡ ଶାଭେଇ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ। ଏହା ହଜିଯାଇଥିବା ଜନଜାତିର ବଂଶଧରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆଲିଆଙ୍କୁ ସମର୍ଥନ କରିବା ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଏକ ସଂଗଠନ ଥିଲା। ଫ୍ରୁଣ୍ଡ ଶାଭେଇ ଇସ୍ରାଏଲ୍କୁ ସହାୟତା କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସମ୍ପତ୍ତିର ଏକ ଅଂଶ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଥିଲେ।

ଆହୁରି ପଢ଼ନ୍ତୁ:Cyclone Senyar IMD Alert: ବାତ୍ୟା ‘ସେନ୍ୟାର’ ଉପକୂଳରେ ମାଡ଼ ହେବ: ଓଡ଼ିଶା ସମେତ ୬ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବଳ ବର୍ଷା ପୂର୍ବାନୁମାନ

ଏହା ମିଜୋରାମର ରାଜଧାନୀ ଆଇଜଲ ଏବଂ ମଣିପୁରର ରାଜଧାନୀ ଇମ୍ଫାଲରେ ବେନି ମେନାଶେ ପାଇଁ ଇହୁଦୀ ଶିକ୍ଷାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବାରେ ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା। ଉଭୟ ରାଜଧାନୀ ଇହୁଦୀ ପ୍ରବାସର କେନ୍ଦ୍ର ପାଲଟି ଯାଇଥିଲା।