ରାଜା ଓ ବୈରାଗୀ
କଥାଟିଏ - ଯାଯାବର
ଜଣେ ରାଜା ନିଜର ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହିତ ଏକ ଦୂର ତୀର୍ଥ ସ୍ଥଳକୁ ଯାତ୍ରା କଲେ। ତୀର୍ଥ ସ୍ଥଳ ପରିଦର୍ଶନ ପରେ ରାଜା ବିଚାର କଲେ ଯେ ସେଇ ସ୍ଥାନରେ ରହୁଥିବା ଜଣେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ସାଧୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରିବେ। ସୁତରା˚, ରାଜା ସାଧୁଙ୍କ ଆଶ୍ରମରେ ପହଞ୍ଚିଲେ।
Sambad is now on WhatsApp
Join and get latest news updates delivered to you via WhatsApp
ଆଶ୍ରମରେ ସାଧୁ ଭୂମି ଉପରେ ବସିଥିଲେ। ରାଜା ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଇବା ପରେ ସେଠାରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ରହିଲେ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ସାଧୁ କହିଲେ- ମହାରାଜ, ବସି ପଡ଼ନ୍ତୁ।
ରାଜା ଇତଃସ୍ତତଃ ହେବାରେ ଲାଗିଲେ। କାରଣ ବସିବା ଲାଗି ତାଙ୍କୁ କୌଣସି ଆସନ ଦିଆଯାଇ ନ ଥିଲା।
ସାଧୁଙ୍କ ଠାରୁ ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ମନ୍ତ୍ରୀ କହିଲେ- ମହାତ୍ମା, ରାଜ୍ୟର ରାଜା ଉପବେଶନ କରିବା ଲାଗି କୌଣସି ଆସନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରନ୍ତୁ।
ସାଧୁ କହିଲେ- ଏହା ଏକ ବୈରାଗୀର ଆଶ୍ରମ। ଏଠାରେ ରାଜାଙ୍କ ସୁଲଭ ଆସନ ଆସିବ କାହୁଁ? ଏଠାକୁ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଏ କଥା ଚିନ୍ତା କରିଥିଲେ ଆପଣ ସାଙ୍ଗରେ ଆସନଟିଏ ନେଇ ଆସି ପାରିଥାଆନ୍ତେ।
ରାଜା କହିଲେ- ମହାତ୍ମା, ଆମେ ଏବେ ଯାତ୍ରାରେ ଅଛୁ। ଯାତ୍ରୀ ପାଖରେ ଆସନ କେମିତି ଆସିବ?
ସାଧୁ କହିଲେ- ମହାରାଜ, ଆପଣଙ୍କ ଭଳି ମୁଁ ବି ଜଣେ ଯାତ୍ରୀ। ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ଅଧାରୁ ଅଧିକ ବାଟ ଆସି ସାରିଲିଣି। ତେଣୁ ମୋ ପାଖରେ ବି ଆସନ ନାହିଁ।