ଅଳସୁଆ ମୁଲ୍ଲା
କଥାଟିଏ - ଯାଯାବର
ଅଳସୁଆ ମୁଲ୍ଲା ନସିରୁଦ୍ଦିନ କିଛି ନ କରି ଖାଲି ବସି ରହି ଦିନ କାଟୁଥିଲେ। ଯଦିଓ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ବେପାର ଥିଲା, ସେ ତାର ଧାର ଧାରୁ ନ ଥିଲେ। ତେଣୁ ତାଙ୍କ ପରିବାରର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତି ବିଗିଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା। ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଯେତେ ଆକଟ କଲେ ବି ମୁଲ୍ଲା ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ। ଶେଷରେ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କର ଜଣେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ମାଗିଲେ।
Sambad is now on WhatsApp
Join and get latest news updates delivered to you via WhatsApp
ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ କହିଲେ- ତୁମେ ତ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ଟାଙ୍ଗିଆ ମାରିଛ, ଏବେ ମନ ଦୁଃଖ କାହିଁକି କରୁଛ? ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ କିଛି ବୁଝି ନ ପାରିବାରୁ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ କହିଲେ- ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଲା ତୁମେ ସିନା ମୁଲ୍ଲାର ମାଆଙ୍କ ସହିତ ଝଗଡ଼ା କଲ ବୋଲି ସେ ଘରୁ ପଳାଇଗଲେ, କିନ୍ତୁ କଥା ହେଲା, ସେ ଗଲା ବେଳେ ତୁମର ଭଲ ଭାଗ୍ୟକୁ ନେଇ ଚାଲିଗଲେ। ତାଙ୍କୁ ଫେରାଇ ଆଣ, ଦେଖିବ ସବୁ କିଛି ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ।
ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା। ସେ କହିଲେ ସେଇ ବଡ଼ ପାଟିଆ ବୁଢ଼ୀକୁ ପୁଣି ଘରକୁ ଆଣିବାକୁ ହେବ? ଆଉ କିଛି ବାଟ ନାହିଁ?
ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ କହିଲେ- ମୁଲ୍ଲାକୁ ଠିକ୍ ବାଟକୁ ଆଣିବାକୁ ଚାହଁ ତ ତାହା ହିଁ ଗୋଟିଏ ଉପାୟ।
ବାଧୢ ହୋଇ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଶାଶୂଙ୍କୁ ଆଣି ଘରେ ରଖି ସେବା ଯତ୍ନ କଲେ। କିନ୍ତୁ ଏଣେ ମାଆ ଘରକୁ ଆସିବା କ୍ଷଣି ଅଳସୁଆ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ପିଳେହି ପାଣି ହୋଇଗଲା। ଏବେ ପ୍ରତି ଦିନ ସକାଳୁ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ମାଆଙ୍କ ଗର୍ଜନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା। ମୁଲ୍ଲା ବାଧୢ ହୋଇ ସକାଳୁ ଉଠି ବେପାର ବୁଝାବୁଝି କଲେ। ବେପାର ଭଲ ଚାଲିଲା ଓ ଘରକୁ ଟଙ୍କା ଆସିଲା। ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ବି ବୁଝିଲେ ଯେ ଶାଶୂ ହିଁ ଭାଗ୍ୟବତୀ। ତେଣୁ ସେ ଶାଶୂଙ୍କ ସେବା ଯତ୍ନ କଲେ।
ମୁଲ୍ଲା, ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କ ଏଭଳି ମିଳନ କରାଇ ପାରିଥିବାରୁ ମୁଲ୍ଲାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ବି ନିଜ ବୁଦ୍ଧିର ତାରିଫ କଲେ।